Via mijn openstaande raam hoor ik een flink getoeter. Het lawaai houdt aan dus nieuwsgierig zet ik mijn laptop op tafel en spiek door de luxaflex naar buiten.
Een auto blijkt een kleine parkeerplaats op te willen, 
maar een andere wagen blokkeert zijn gang. De bestuurder van de wagen is nergens te bekennen en dus lost de ongeduldige automobilist dat op door secondenlang zijn toeter in te drukken.
Genieten!
Dit is genieten, want zoiets is typisch Kosovaars. Het gebeurt mij vaker dat ik mijn eigen terrein niet op kan, omdat een geparkeerde auto de weg blokkeert. Dan heb je twee mogelijkheden: je zet de auto wat verderop óf je toetert net zolang totdat de eigenaar opeens verschijnt.
Dat blijkt dus ook de strategie van de bestuurder die nu al dertig seconden de halve stad bij elkaar toetert.
’s Lands wijs, ’s lands eer. Uit een nabijgelegen kroeg komt een man aangesneld en rent naar de blokkerende auto. Hij wisselt een blik met de opgeluchte automobilist, stapt in de wagen en rijdt weg.