De olympische droom(vrouw)

Voor mij is het de hele dag feest met de Olympische Spelen. Zoveel atleten bij zoveel verschillende sporten; vaak kans op een medaille. Voor Kosovo ligt dat anders. Zij mogen nog niet meedoen aan het grote sporttoernooi en dat terwijl je met een Kosovaarse bokser niet in de ring wilt staan.

Toch doet er één landgenoot mee. De 21-jarige Majlinda Kelmendi. Zij behoort tot de tien beste judoka’s ter wereld in haar klasse. Ze komt uit de stad Peja, in Kosovo wereldberoemd vanwege het Peja-bier en de bizar mooie bergen die om de stad heen liggen. Majlinda wil niks liever dan voor haar geboorteland uitkomen, maar dat gaat dus niet. Daarom judoot ze voor Albanië, de grote broer van het nieuwe landje. En dat blijft niet onopgemerkt.

Toen ze zondagochtend rond elf uur op de mat verscheen, facebookten mijn Kosovaarse vrienden vol trots foto’s van de jonge judoka de wereld in. Het was duidelijk: Majlinda is de Sven Kramer van Kosovo.

Ze wint de partij en mag dus door naar de volgende. Helaas voor haar – en de gehele natie – is ze niet de sterkste en loopt het Kosovaarse olympische avontuur tot een eind. Maar Kosovo heeft voor het eerst officieus een olympische atleet op de Spelen staan en dat is een hele bijzondere stap.

Het is te hopen voor het jongste land van Europa dat ze over vier jaar ‘gewoon’ VN-lidstaat is. Zo kunnen ambitieuze meiden als Majlinda de kans krijgen die elke wereldburger heeft: je eigen land vertegenwoordigen op het belangrijkste sporttoernooi van de wereld.

Update: blog van 28 augustus 2013 over Majlinda Kelmendi en in April 2016