‘Is het niet lastig om je kind op te laten groeien in Kosovo?’, is een logische vraag die ik wel eens gesteld krijg. Mijn antwoord: nee. Sterker nog, Kosovo is op een aantal vlakken een ideale plek om jonge kinderen te hebben.
In de ‘collectivische cultuur’ van Kosovaren staat de familie voorop. Dit geldt helemaal voor de kinderen. En niet 
alleen die van jezelf. Kinderen lijken in Kosovo een soort algemeen eigendom. En dat heeft zo zijn voordelen.
In heel veel restaurants zijn speelhoeken ingericht. Praktisch, want zo kun je ook met je kind ergens koffie drinken of gaan eten. Een grote kans dat de ober eerst contact zoekt met je kind en ‘m vertelt hoe leuk die wel niet is.
Het gaat zelfs nog verder. Wil je ’s avonds een terrasje op, maar je hebt een baby thuis? Dan is het voor de Kosovaren op het terras geen gek gezicht als je met je kinderwagen of buggy aankomt rijden.
Kinderen in supermarkt
“Hoe gaat het met uw zoontje?”, vraagt een cassière als ik bij haar afreken. Ze kennen hem maar al te goed. Wanneer ik mét mijn kind bij de kassa kom, krijgt hij steevast een knuffel of een kus. En niet alleen van de cassière in mijn rij, maar ook die van de rij er naast.
Eén keer liep ik de winkel uit, maar werd staande gehouden door een andere klant en zegt: “Ik vind uw kind zo schattig. Mag ik uw zoontje alstublieft deze chocoladereep geven?”.